ขอเพียง 5 วันให้ฉันรู้หัวใจเธอ : รักนี้ช่างสั้นนัก



       ยังจำได้ว่าสมัยที่ผมเล่นแช็ท (chat) ทางอินเตอร์เน็ตใหม่ๆ ผมยังไม่รู้ว่าจะคุยเรื่องอะไร จึงมักจะเริ่มต้นด้วยประโยคคำถามถามคนที่แช็ทด้วยกันว่า “หากเรารู้ว่า วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่เราจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เราจะทำอะไร” ปรากฎว่า มีหลายคำตอบด้วยกันที่ฟังดูน่าสนใจ และในขณะเดียวกันก็มีคำตอบอีกมากมายที่ฟังดูแล้วค่อนข้างไร้สาระไปหน่อย แต่ครั้นพอผมลองเอาคำถามอันนี้ย้อนกลับมาถามตัวเองบ้าง ผมเองกลับตอบไม่ได้ว่าจะทำอะไร ผมพยายามหาคำตอบอยู่นานแต่ก็ไม่พบ จนกระทั่งเมื่อได้ดูภาพยนตร์ เรื่อง “ขอเพียง 5 วัน ให้ฉันรู้หัวใจเธอ” จบ ผมจึงรู้ว่า นี่แหละคือคำตอบของคำถามที่ผมเพียรหามานานแสนนาน

       หยังชงโถว (เยิ่นเสียนฉี) ชายตาบอดและเป็นใบ้ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ทำงานอยู่ที่ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในฐานะพนักงานพิพ์อักษรเบลล์ ณ ที่นี่เอง เขาได้รู้จักกับ อี๋ชิวหนาน (จางป๋อจือ) ด้วยความใสบริสุทธิ์และความอ่อนโยนจึงทำให้หยังชงโถวรู้สึกชอบและหวังที่จะอยู่ใกล้ชิดกับเธอตลอดไป แต่เพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกระทันหันจึงทำให้หยังชงโถวเสียชีวิตลง

       วิญญาณของเขาได้รับอนุญาตให้กลับมาบนโลกได้อีกครั้งแต่ก็เป็นเพียงแค่ระยะเวลาสั้นๆ เพียง แค่ 5 วัน และใน 5 วันนี้เขาจะมีชีวิตเหมือนคนปกติทุกอย่าง แต่ทุกคนที่อยู่ใกล้เขาจะจำไม่ได้ว่าเขาคือ “หยังชงโถว” เมื่อหยังชงโถวกลับมาบนโลกมนุษย์อีกครั้งโดยใช้ชื่อ จั๊วะเหวินจื้อ แม้ว่าเขาจะได้เห็นหน้าอี๋ชิวหนาน แม้ว่าเขาจะได้พูดคุยกับเธอ แต่มีอยู่ 2 สิ่งที่เขาจะต้องทำให้ได้ก่อนที่เขาจะจากไปก็คือ “ต้องบอกเธอให้ได้ว่าเขารักเธอ” และ “ร่วมดูฝนดาวตกด้วยกัน” แต่ก็ดูเหมือนจะไร้หนทางเพราะไม่ว่าจะพยายามบอกความจริงครั้งใดเสียงของเขาก็จะหายไปทุกทีๆจนแทบจะสิ้นหวัง จนกระทั่งวันสุดท้ายในชีวิตของหยังชงโถวมาถึง อี๋ชิวหนานพบว่าแท้จริงแล้วจั๊วะเหวินจื้อก็คือหยังชงโถว เธอดีใจมากและสารภาพว่าแท้จริงแล้วคนที่เธอชอบหาใช่ด็อกเตอร์โหวหากแต่เป็นตัวหยังชงโถว ส่วนหยังชงโถวก็ได้บอกความในใจที่รอมานานแสนนานว่าเขาก็รักเธอเช่นเดียวกัน ในวันนั้นเกิดฝนดาวตกทั้งเขาและธอจึงได้ร่วมดูดาวตกด้วยกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งร่างของหยังชงโถวค่อยๆสลาย... หายไปพร้อมกับดาวตกเหลือไว้เพียงที่ว่างและความทรงจำดีๆ ให้กับอี๋ชิวหนานได้จดจำตลอดไป…..

       แม้ว่าเรื่องราวเนื้อหาของเรื่องอาจจะดูค่อนข้างเหลือเชื่อไปนิด แต่ก็ประกอบไปด้วยฉากซึ้งๆ ประทับใจมากมาย ไม่ว่าจะเป็นฉากที่ขอพรดาวตก, ฉากที่พระเอกเป่าแซ็กโซโฟน หรือแม้กระทั่งฉากที่พระเอกแกล้งทำเป็นอ่านไดอารี่ทั้งที่จริงแล้วมีเขียนอยู่แค่บรรทัดเดียว เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีสิ่งที่ช่วยกระตุ้นต่อมน้ำตาของผู้ชมได้เป็นอย่างดีนั่นก็คือ เพลงประกอบซึ่งถือว่าเป็นความชาญฉลาดของหม่าฉู่เฉินผู้กำกับ ที่เข้าใจเลือกใช้เพลงให้เหมาะกับช่วงจังหวะทำให้หนังสามารถกินใจคนดูได้ โดยเพลงที่ใช้ในเรื่องนี้ มี อยู่ 5 เพลง ได้แก่

       1)Give You Bliss ที่ใช้ประกอบตอนเปิดตัวหนังและตอนที่ก่อนที่พระเอกจะเกิดอุบัติเหตุ

       2) Wo Bu Shi Al Guo Jiao Shuan De Ren ใช้ประกอบตอนที่อี๋ชิวหนานตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า ทั้งด็อกเตอร์โหวและหยังชงโถว (ในชื่อจั๊วะเหวินจื้อ) มานอนรอหน้าบ้าน

       3) Word Of Star เป็นตอนที่อี๋ชิวหนานรู้ว่าจั๊วะเหวินจื้อก็คือหยังชงโถว จึงวิ่งตามหาไปจนถึงสระน้ำ

       4) Candle Light เป็นเพลงช่วงสุดท้ายตอนที่หยังชงโถวและอี๋ชิวหนานนั่งดูฝนดาวตกด้วยกัน

       5) เพลงบรรเลง Saxophone เป็นเพลงที่พระเอกใช้เล่นบรรเลงเวลาเป่า Saxophone


       จริงๆแล้ว ยังมีอีกมากมายเลยทีเดียวที่ผมต้องการจะพูดถึงแต่ผมไม่สามารถทำเช่นนั้นได้เพราะความประทับใจในหนังเรื่องนี้นั้นไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นตัวอักษรหรือถ้อยคำใดๆ ได้ ฉะนั้นหากมีโอกาสแล้วล่ะก็ อยากให้หาภาพยนตร์เรื่องนี้มาชมกัน แล้วจะได้รับรู้ว่าไอ้ความประทับใจเหนือคำบรรยายที่ผมว่านั้นมันเป็นอย่างไร และที่สำคัญที่สุดคือ


“คุณจะได้รู้หัวใจของคุณที่คนรักด้วยว่ามันเป็นอย่างไรและรู้ถึงหัวใจของตัวของคุณด้วยว่าควรจะต้องทำอะไร” เหมือนอย่างที่ผมได้รู้มาแล้ว


                                                                                      หนังมีไว้ดู ผู้หญิงมีไว้รัก


ปล.เผยแพร่ครั้งแรกใน bloggang ปัจจุบันลบออกแล้วมาเผยแพร่ใน blogger แทน

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น